(Memleketime mektup)
Canım Memleketim,
Seninle ilgili ne çok şiirler nağmeler yazılmış, okudukça seni öğrendikçe sana olan sevgim o kadar büyüdü ki, mektubumda canım diye hitap etmek istedim sana. Bazen sevdiğine mektup yazar ona onu sevdiğini hatırlatır, halini hatrını sorar, hasretini anlatırsın. Ben sevdiğimi söyledim, şimdi hasrette değilim ayrılık kısa sürdü, kavuşmak istedim geldim. Hasretken içtiğim sudan, soluduğum havadan, yediğim ekmekten, zevk almazdım. Memleketimde bunlar başka güzel, başka lezzetli, başka kokar derdim. Buralı hiç bilmediğim biri bana “sen Diyarbakırlı mısın toprağım?” dedi, seni sordu hasretle. Sende özlediklerini bir bir anlattı bana. Bir başkadır bizim memleketimiz dedik ayrıldık. Önce hiç tanımadıklarımla da senden bahsederken dost oluverdik, senin sevgin insana dost da kazandırıyor bilirsin.
Bazen gri bulutlar çöker üstüne o zaman rüzgar olmak bulutları, çok uzaklara taşımak isterim bilirim benim gibi seni seven herkes bunu düşünür bizim sana sevgimiz seni hep korumaya yeter. Atalarım burada, anıları sevdiklerim çocuklarım benim anılarım burada, hatırın öyle büyük ki sevdiklerimin de sevdiği. İnsanları gibi sıcacık, karpuzu gibi dilleri tatlı. Gündüzü yazken gecesi bahar memleketim. Seni Gazi Köşkü’ nde seyre giderim bazen, On Gözlü Köprü’n, Kırklardağı’ n, Hevsel bahçelerin şarkılara dizelere dizildiği gibi dizilir tarih kokar sen kokar. Dicle nehrin akar manzarada su eksik olmasın der gibi. Surların sana bakınca hemen dikkat çeker geçmişim çok heybetli der güçlü güçlü salınır sende bütün ihtişamıyla.
Öyle güzel insanlar yetişti ki senin bağrında… Hizmet ettiler insanlığa, bu böyle de devam edecek böyle de biline. Biliriz ki okumaktadır var oluş. Ve sevmek tek yetmez seni. Ne yapmalı senin için daha ileri. Düşünürüm, sevmek emek de ister özveri de. Bu memleketin bağrından kopmuş Cahit Sıtkı Tarancı gibi, dilerim kardeş kavgasına nihayet olsun, ne sen ben ne zengin fakir farkı olsun, kış günü herkesin evi barkı olsun. Sende ve tüm ülkemde de bunun hayalini kurarım. Mezopotamya, verimli hilalin parçası Diyarbakır, bereketli şehir. Yeter ki biz çalışalım, rızkı bol cömert şehir.
Sahabeler diyarı… Seni anlatmaya sözcükler yetersiz kalır, ama sen de bilirsin ki seni herkes çok sever. Bizim seni sevmek için o kadar çok sebebimiz var ki, sen bize küsme. Biz seni çok seviyoruz. Huzurla kal çok kıymetli canım memleketim…
Sevgi Özkan Dalgıç